အေမ

အေမ...

ကၽြန္မ တို.ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အေမ့ထက္ လူလံုးႏွစ္ဆ ေလာက္ၾကီးလာတဲ့အထိ အေမဘယ္လိုမ်ား ပင္ပင္ပန္းပန္း ေကၽြးေမြးလာပါ လိမ့္လဲေနာ္။ အေမ ကၽြန္မမွတ္မိေသးတယ္၊ ကၽြန္မတို.ငယ္ငယ္ တံုးကေပါ့ ကၽြန္မတို. မိသားစု စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ေလာက္ပဲ ပိုက္ဆံရွိခဲ့တယ္ေလ။ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း နဲ.ရုန္းကန္ခဲ့ ရတုန္းက အေမက ကၽြန္မတို. ေမာင္ႏွမကို "သားတို. သမီးတို. အားမငယ္နဲ. အေမရွိရင္ ေငြရွိတယ္။ အေမ မင္းတို.ကို ပိုပိုလၽွံလွ်ံမ ေထာက္ပံႏိုင္ေပမဲ့ မ်က္ႏွာမငယ္ ေစရဘူး။" အေမ... ေမာင္ေလးငယ္ငယ္ တုံးက အေမႏို. မထြက္လို. ပိုက္ဆံမရွိမဲ့ ရွိမဲ့နဲ. ၀ယ္ထားတဲ့ ႏို.မွုန္. ဘူးေတြ အတုမိလို. အေမ ႏို.မွုန္. ဘူးေတြ ေဘးမွာ ထိုင္ငိုေနခဲ့ တာကုိ သမီးေလွကား ေထာင့္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။ သနားစရာေကာင္းလိုက္ တဲ့အေမရယ္။ အေမ... ကၽြန္မတို. အတန္းၾကီးလာတာနဲ. အမ်ွၾကီးလာတဲ့ ကုန္ေစ်းႏွုန္းနဲ. အမွီ၊ က်ဴရွင္ဖိုး ဘာဖိုးညာဖို.ေတြ အတြက္ အေမ မနက္ ၄နာရီကေန ည၉နာရီေလာက္ အထိ အလုပ္လုပ္ ၿပီးသားေတြသမီးေတြ အတြက္ ရုန္းကန္လုွပ္ရွားခဲ့တယ္။ ဘစ္စကား ၾကပ္ၾကပ္ေတြထဲမွာ ငါ့အေမ မြန္းၾကပ္ေနရွာေရာ့မယ္။ အေမ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ အေမ ကၽြန္မ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အေမ့ေရွ.မွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္ ၿပီးအေမ့ကို ကာကြယ္မယ္မွ မရွိေသးဘူး၊ ကၽြန္မ ေရၾကည္ရာ ၿမက္ႏုရာကုိ ရွာခဲ့တယ္ အေမ။ အေမ ၿပံဳးၿပီးလက္ခံခဲ့တယ္။ အေမ ကၽြန္မဆီ ေငြပို.မပ်က္ခဲ့ဘူး။ အေမ... ကၽြန္မ အေမ့ကို လြမ္းတယ္။ အေမ... ကၽြန္မအေပၚ နားအလည္ တတ္ဆံုးအေမ... မနက္ၿဖန္ သီတင္းကၽြတ္လၿပည့္ေန. မွာကၽြန္မ အေမ့ကို ဦးခ်လို. ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။