ၾကံဳရာ ဆံုရာ

ဒီေန.မနက္ ေက်ာင္းကၿပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မ အ၀တ္ေလွ်ာ္ဖို. အ၀တ္ေတာင္းေလးကို ဆြဲလို. အ၀တ္ေလွ်ာ္ခန္း ကိုထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ရင္ ၾကာတတ္တာမွိဳ.လို. အလြမ္းအိမ္လဲ စားစရာ ဘီစကြတ္၊ ဖတ္စရာ စာအုပ္ေလးရယ္ ယူၿပီး ရိကၡာ အၿပည့္နဲ. အ၀တ္ေလွ်ာ္ဖို. ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းအေတာ အတြင္း ရာသီဥတု ကလဲေအးေအး လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခ်မ္းေနပါတယ္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ထားတုန္း ဟိုဟိုဒီဒီေလ်ာက္ ၾကည့္ေတာ့ အရမ္း လွတဲ့ေနရာေလး တစ္ခုကို ေတြ.လိုက္ပါတယ္။ ေတြ.မိေနတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန.မွ ကင္မရာေလးကလဲ အဆင္သင့္ ပါလာေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ၿပီး ဘေလာ့တင္ခ်င္စိတ္ ေတြတဖြားဖြား ေပၚလာပါတယ္။ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ ပန္းခ်ီကားေလးလိုပဲ အရမ္းလွပါတယ္။


ႏွင္းေတြက အလြမ္းအိမ္ အရပ္ဒီေလာက္ ဂလန္ဂလား ဆိုတာေတာင္ မွဒူးေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဟိုေန.က အလြမ္းအိမ္ လမ္းေလ်ာက္ၿပီး အၿပင္သြားမိေတာ့ ေလကမ်က္လံုးထဲကို တိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ထြက္ပါတယ္။ ေအးလြန္းလို.ပါ။ အဲေတာ့ ထြက္လာတဲ့မ်က္ရည္က မ်က္ေတာင္ ေမႊးမွာကပ္ၿပီးေတာ့ အေခ်ာင္းလိုက္ ေအာက္မက်ခင္ခဲ သြားပါတယ္။ အဟဲ အဲေတာ့ မ်က္ခြံႏွစ္ခုက ကပ္ေနပါေတာ့တယ္။ အဲေတာ့ ကိုရီးယားမေလးက ေရခဲေတြကို ေၿဖးေၿဖးခ်င္းကူခြာေပးေတာ့မွ မ်က္လံုးဖြင့္လို. ရသြားပါေတာ့တယ္။ အဲေလာက္ေတာင္ ဆိုးပါလားလို. အေၿပာမေစာလိုက္ပါနဲ.ဦး။ ခုအစပဲရွိေသးတယ္ လို.ေၿပာၾကပါေသးတယ္။