ဒီကေန.

ေက်ာင္းသြားရေတာ့မယ္။ ဒီေန. တက္ရမဲ့ အတန္းကို အလြမ္းအိမ္ မုန္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာပါ။ ဆရာမက သေဘာေကာင္းေပမဲ့ ေတြေတြေ၀ေ၀ နဲ.သိပ္မၿပတ္သားပါဘူး။ စာရွင္းၿပတာတို. ဘာတို.ဆို နားမလည္ၾကပါဘူး။ သူတို. အေမရိကန္ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ နားမလည္တာ အလြမ္းအိမ္ ဆိုေ၀းေရာေပါ့။ ၁နာရီမွ တက္ရမဲ့ အတန္းဆိုေတာ့ အလြမ္းအိမ္ အိပ္ရာက ေစာေစာထစရာမလိုပါဘူး။ ေအးေဆးမွထၿပီး ေက်ာင္းသြားဖို.ၿပင္ရပါတယ္။ ၁၀း၃၀ေလာက္ မွအိပ္ရာထ မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတိုက္ ထံုးစံ အတိုင္း ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္စား၊ ေကာ္ဖီေသာက္၊ အေမနဲ. online မွာစကားေလး ဘာေၿပာ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳး ေက်ာင္းသြားဖို.ၿပင္ရပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲ ေနရၿပီဆိုေတာ့ အရာအားလံုးကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ေစ်းကလဲ လိုက္ပို.မဲ့ သူရွိမွ သြားရတာဆိုေတာ့ ဒီၾကားထဲလို အပ္တာေတြကို စာရြက္ ထဲမွာခ်ေရးထားၿပီးေတာ့ မွေစ်းသြားေတာ့မွ လိုတာေလး ေတြ၀ယ္ရပါတယ္။ အခုေစ်းပို.ေပးမဲ့ သူမရွိလို. စာရင္းစာရြက္ၾကီးက အရွည္ၾကီးကို ၿဖစ္ေနပါၿပီ။ အဟဲ။ ကဲကဲ ေလရွည္ေနတာ ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္။ အလြမ္းအိမ္ကို ခြင့္ၿပဳၾကပါဦး။