ခင္သက္ေ၀ တို.အဖြဲ.၏ ဒီဇိုင္းမွာ စကာတင္ ေရြးၿခယ္ေသာ ဒီဇိုင္း၅ ခုတြင္ တစ္ခုအၿဖစ္ ေရြးၿခယ္ၿခင္း ခံရသည္။ ထိုမွ တစ္ဆင့္ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ၿပင္ဆင္မွဳ မ်ားၿပဳလုပ္ ၿပီးလွ်င္ ထပ္၍ ရွင္းလင္းတင္ၿပ ရဦးမည္။ ခင္သက္ေ၀ တို. အဖြဲ. အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ယွက္ခပ္ ေနၾကတုန္း ဖုန္းလာသည္။
ရဲလင္း။ ။ မမ ဖုန္းလာေနတယ္။
သက္ေ၀။ ။ မရွိဘူးလို. ေၿပာလိုက္ ေမာင္ရဲလင္း။ ဒီမွာ မအားရတဲ့ ၾကားထဲ။
ရဲလင္း။ ။ မမ အေရးၾကီး လို.လို. ေၿပာေနတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ ဆက္တာ မမ။
ခင္သက္ေ၀ တစ္ခ်က္ေတြေ၀ သြားသည္။
သက္ေ၀။ ။ ေအးေအး လာၿပီ။.................................ဟဲလို
သန္.စင္၀င္း။ ။ ေဒၚေလး သမီးတို. ကိုအိမ္လခ ေပးတာ ေနာက္က်လို. ဆိုၿပီးေတာ့ အိမ္ေပၚက ဆြဲခ်ေနတယ္။ ပစၥည္းေတြ လဲလမ္းေပၚမွာ ပံုေနၿပီ ေဒၚေလး။ ေတာင္းပန္လို.လဲ မရဘူူး။ ကူညီပါဦး ေဒၚေလး။
ခင္သက္ေ၀ မွင္သက္သြား မိသည္။ ၿပီးေတာ့ သြားၾကည့္ဖို. ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။
သက္ေ၀။ ။ ေဒၚေလး အခုလာခဲ့မယ္။
ခင္သက္ေ၀ ခ်က္ၿခင္းဆိုသလို လုပ္ေနသည့္ အလုပ္မ်ားကို ပစ္ထားခဲ့သည္။ ရဲလင္းက ေမာ့ေတာ့ ေလးက်န္ေနရစ္ သည္။ ခင္သက္ေ၀ စိုးသီတာ အိမ္သို. ဒုတိယ တစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ့ၿပန္ၿပီ။ မလာခ်င္ပါ ဘူးဆိုေသာ္လည္း သံေယာဇာဥ္ တစ္ေခ်ာင္းက ထပ္ရစ္ပတ္ လာၿပန္ေလၿပီ။ စိုးသီတာ အိမ္ေရွ.မွာ ပံုပံုေလး ထိုင္လို. မ်က္ရည္ေတြ က်ေနသည္။ လူကနဂိုထဲကမွ ေနမေကာင္းတဲ့ သူဆိုေတာ့ အရမ္းကိုက် သြားသည္။ အရင္က စိုးသီတာ ႏွင့္လားလားမွ် မဆိုင္။ သန္႕စင္၀င္းေလးက မေအ အနားမွာ မ်က္စိမ်က္ ႏွာေတြကို ပ်က္လို.။ ခင္သက္ေ၀ တူမေလးကို ေတာ့ပစ္မထားႏိုင္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူ.ေသြးပင္ မဟုတ္ပါလား။ အိမ္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ား ကိုဆြဲထုပ္ေန ေသာေယာက္်ားၾကီး တစ္ေယာက္ကိုလဲေတြ.သည္။ ခင္သက္ေ၀ အခ်ိန္မဆိုင္း ေတာ့ပဲ အိမ္ထဲကို၀င္ သြားသည္။ ထိုလူၾကီးက အိမ္ရွင္ပင္ ၿဖစ္ရမည္။
သက္ေ၀။ ။ ဒီမွာရွင့္ ကၽြန္မ ဒီအိမ္လခကို ေပးပါ့မယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္ ဆြဲမထုပ္ပါနဲ.။
အိမ္ရွင္။ ။ မရဘူး ကေလးမ။ ဦးေလး သူတို.ကို သတိေပးတာ ၄၊ ၅ ခါမကဘူး။ ခုေတာ့ ဒီအိမ္ကို အိမ္ငွား အသစ္တင္ ေတာ့မယ္။ ကေလးမ ဦးေလးကို ၃ဆ ပိုေပးပါမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဦးေလးမငွား ႏိုင္ဘူး။
ခင္သက္ေ၀ တင္းသြားသည္။ သူ.တူမေလး ကိုေခၚၿပီး ေၿပာလိုက္သည္။ "သမီး ကားထဲကို သမီးတို. ပစၥည္းေတြ သြားတင္ေခ်။" ခင္သက္ေ၀ ေၿပာသည္ကို စိုးသီတာ ၾကားလိုက္သည္။ စိုးသီတာမွ မယံုႏိုင္ သလို ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ စိုးသီတာ မ်က္ရည္ေတြ က်လာသည္။ ဘာတစ္ခြန္းမွ်ေတာ့ မေၿပာေသး။ သူလုပ္ခဲ့သည္ မ်ားအေပၚ ရွိန္ေနၿခင္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္။ ခင္သက္ေ၀ တုိ.ပစၥည္းမ်ား ကိုတင္ၿပီးသည့္ အခါတြင္ ခင္သက္ေ၀ ကပဲ စိုးသီတာကို သြားေခၚလိုက္သည္။ "မမ လာ သြားမယ္။"
ခင္သက္ေ၀ အိမ္ကိုေရာက္ သည္အထိ ဘယ္သူ.ဘယ္သူ မွ်စကားမေၿပာ ၾက။ အိမ္ထဲကို ၀င္ေတာ့ သန္.ရွင္းေတာက္ေၿပာင္ ေနသည့္ ေၾကြၿပားကပ္ထား ေသာၾကမ္းခင္းကို သေဘာက်ေနေသာ သန္.စင္၀င္းက ခင္သက္ေ၀ ၏ လယ္သာ ဆက္တီ ဆင္စြယ္ေရာင္ ေပၚသို. အထုပ္ေတြ တင္မလို.လုပ္ေနသည္။ ခင္သက္ေ၀ လွမ္းဟန္.လိုက္သည္။ "ဟဲ့ဟဲ့ အဲဒီေပၚ မတင္နဲ.။ အဲဒီဟာ စြန္းသြားမယ္။ အဲဒါကေစ်းၾကီးတယ္။" သန္.စင္၀င္း မွာ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခ်က္ညိွဳးသြားသည္။ မတတ္ႏိုင္။ သူ.အိမ္မွာ ခဏေပး ေနမည္ဆိုေတာ့ သူ.စည္းကမ္း ေတြကိုေတာ့ ေၿပာၿပရမည္။
ခင္သက္ေ၀ မွ သန္.စင္၀င္းကို ေၿပာေနတုန္းရွိ ေသးတယ္ တံခါး၀မွ စိုးသီတာ မူးလဲသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ခင္သက္ေ၀ တုိ. ေဆးရံုကို ၿပန္ေၿပးရၿပန္သည္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္မေလး ကခင္သက္ေ၀ ကိုတိုးတိုးေၿပာသည္။ စိုးသီတာကို ေဆးရံုတင္ထား ခဲ့ရမည္တဲ့။ ခင္သက္ေ၀ တစ္ေယာက္ သန္.စင္၀င္းေလး လက္ကိုဆြဲကာ စိုးသီတာကို ႏွဳတ္ဆက္စကားေၿပာ၊ day nurse နဲ. night nurse ေတြဘာေတြ ငွားေပးခဲ့သည္။ ခင္သက္ေ၀က အခုတစ္ေလာ အလုပ္ရွုပ္ေနသည္ မဟုတ္လား ခဏခဏ ေတာ့လာမၾကည့္ ႏုိင္။ ေစာင့္၍လည္း အိပ္မေပးႏုိင္ ေခ်။ သန္.စင္၀င္းေလးက ကေလးဆိုေတာ့ ေဆးရံုမွာ သူ.အေမႏွင့္ မထားခဲ့ခ်င္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္သက္ေ၀ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ေလးကို လုပ္ေပးၿခင္းပါ။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ တူ၀ရီးႏွစ္ေယာက္ ဘာမွ မစားရေသးတာကို သတိရသည္။ ခင္သက္ေ၀မွာ ဘာမွ် စားခ်င္စိတ္မရွိေသာ္လည္း ကေလးကို ေတာ့တစ္ခုခု ေကၽြးဦးမွ ဆိုၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ မွာရွာၾကည့္ေတာ့ ေပါင္မုန္.တစ္ထုပ္ ထြက္လာသည္။ ၾကက္ဥေၾကာ္၊ ham ကိုေၾကာ္ၿပီး သန္.စင္၀င္း ကိုေကၽြးသည္။ ခင္သက္ေ၀က ေတာ့ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ ဖို.ၿပင္ေတာ့သည္။
ဟူး.....ခင္သက္ေ၀ တစ္ေယာက္ထဲ ေနလာၿခင္းမွာ ၾကာလွၿပီ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခုလို ကေလးတစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေနရၿခင္းမွာ အသားမက်။ သို.ေသာ္ မတတ္ႏိုင္။ သူ.တူမေလးပဲ မဟုတ္ပါလား။
ဆက္ရန္
(အလြမ္းအိမ္ ၾကိဳးစားၿပီး ဘေလာ့ ပိုစ့္ေလးမ်ား တင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္။ အလြမ္းအိမ္ အခုတစ္ေလာ ႏိုင္ငံေၿပာင္း၊ အိမ္ေၿပာင္း၊ ေက်ာင္းေၿပာင္း ေၿပာင္းၿခင္းေတြမ်ား ေနလို. ပိုစ့္အသစ္ တင္ဖို. နည္းနည္း အခက္ အခဲရွိၿခင္း ကိုနားလည္ ေပးပါ။ လာလည္ေပးၾက တဲ့ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
ရဲလင္း။ ။ မမ ဖုန္းလာေနတယ္။
သက္ေ၀။ ။ မရွိဘူးလို. ေၿပာလိုက္ ေမာင္ရဲလင္း။ ဒီမွာ မအားရတဲ့ ၾကားထဲ။
ရဲလင္း။ ။ မမ အေရးၾကီး လို.လို. ေၿပာေနတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ ဆက္တာ မမ။
ခင္သက္ေ၀ တစ္ခ်က္ေတြေ၀ သြားသည္။
သက္ေ၀။ ။ ေအးေအး လာၿပီ။.................................ဟဲလို
သန္.စင္၀င္း။ ။ ေဒၚေလး သမီးတို. ကိုအိမ္လခ ေပးတာ ေနာက္က်လို. ဆိုၿပီးေတာ့ အိမ္ေပၚက ဆြဲခ်ေနတယ္။ ပစၥည္းေတြ လဲလမ္းေပၚမွာ ပံုေနၿပီ ေဒၚေလး။ ေတာင္းပန္လို.လဲ မရဘူူး။ ကူညီပါဦး ေဒၚေလး။
ခင္သက္ေ၀ မွင္သက္သြား မိသည္။ ၿပီးေတာ့ သြားၾကည့္ဖို. ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။
သက္ေ၀။ ။ ေဒၚေလး အခုလာခဲ့မယ္။
ခင္သက္ေ၀ ခ်က္ၿခင္းဆိုသလို လုပ္ေနသည့္ အလုပ္မ်ားကို ပစ္ထားခဲ့သည္။ ရဲလင္းက ေမာ့ေတာ့ ေလးက်န္ေနရစ္ သည္။ ခင္သက္ေ၀ စိုးသီတာ အိမ္သို. ဒုတိယ တစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ့ၿပန္ၿပီ။ မလာခ်င္ပါ ဘူးဆိုေသာ္လည္း သံေယာဇာဥ္ တစ္ေခ်ာင္းက ထပ္ရစ္ပတ္ လာၿပန္ေလၿပီ။ စိုးသီတာ အိမ္ေရွ.မွာ ပံုပံုေလး ထိုင္လို. မ်က္ရည္ေတြ က်ေနသည္။ လူကနဂိုထဲကမွ ေနမေကာင္းတဲ့ သူဆိုေတာ့ အရမ္းကိုက် သြားသည္။ အရင္က စိုးသီတာ ႏွင့္လားလားမွ် မဆိုင္။ သန္႕စင္၀င္းေလးက မေအ အနားမွာ မ်က္စိမ်က္ ႏွာေတြကို ပ်က္လို.။ ခင္သက္ေ၀ တူမေလးကို ေတာ့ပစ္မထားႏိုင္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူ.ေသြးပင္ မဟုတ္ပါလား။ အိမ္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ား ကိုဆြဲထုပ္ေန ေသာေယာက္်ားၾကီး တစ္ေယာက္ကိုလဲေတြ.သည္။ ခင္သက္ေ၀ အခ်ိန္မဆိုင္း ေတာ့ပဲ အိမ္ထဲကို၀င္ သြားသည္။ ထိုလူၾကီးက အိမ္ရွင္ပင္ ၿဖစ္ရမည္။
သက္ေ၀။ ။ ဒီမွာရွင့္ ကၽြန္မ ဒီအိမ္လခကို ေပးပါ့မယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္ ဆြဲမထုပ္ပါနဲ.။
အိမ္ရွင္။ ။ မရဘူး ကေလးမ။ ဦးေလး သူတို.ကို သတိေပးတာ ၄၊ ၅ ခါမကဘူး။ ခုေတာ့ ဒီအိမ္ကို အိမ္ငွား အသစ္တင္ ေတာ့မယ္။ ကေလးမ ဦးေလးကို ၃ဆ ပိုေပးပါမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဦးေလးမငွား ႏိုင္ဘူး။
ခင္သက္ေ၀ တင္းသြားသည္။ သူ.တူမေလး ကိုေခၚၿပီး ေၿပာလိုက္သည္။ "သမီး ကားထဲကို သမီးတို. ပစၥည္းေတြ သြားတင္ေခ်။" ခင္သက္ေ၀ ေၿပာသည္ကို စိုးသီတာ ၾကားလိုက္သည္။ စိုးသီတာမွ မယံုႏိုင္ သလို ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ စိုးသီတာ မ်က္ရည္ေတြ က်လာသည္။ ဘာတစ္ခြန္းမွ်ေတာ့ မေၿပာေသး။ သူလုပ္ခဲ့သည္ မ်ားအေပၚ ရွိန္ေနၿခင္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္။ ခင္သက္ေ၀ တုိ.ပစၥည္းမ်ား ကိုတင္ၿပီးသည့္ အခါတြင္ ခင္သက္ေ၀ ကပဲ စိုးသီတာကို သြားေခၚလိုက္သည္။ "မမ လာ သြားမယ္။"
ခင္သက္ေ၀ အိမ္ကိုေရာက္ သည္အထိ ဘယ္သူ.ဘယ္သူ မွ်စကားမေၿပာ ၾက။ အိမ္ထဲကို ၀င္ေတာ့ သန္.ရွင္းေတာက္ေၿပာင္ ေနသည့္ ေၾကြၿပားကပ္ထား ေသာၾကမ္းခင္းကို သေဘာက်ေနေသာ သန္.စင္၀င္းက ခင္သက္ေ၀ ၏ လယ္သာ ဆက္တီ ဆင္စြယ္ေရာင္ ေပၚသို. အထုပ္ေတြ တင္မလို.လုပ္ေနသည္။ ခင္သက္ေ၀ လွမ္းဟန္.လိုက္သည္။ "ဟဲ့ဟဲ့ အဲဒီေပၚ မတင္နဲ.။ အဲဒီဟာ စြန္းသြားမယ္။ အဲဒါကေစ်းၾကီးတယ္။" သန္.စင္၀င္း မွာ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခ်က္ညိွဳးသြားသည္။ မတတ္ႏိုင္။ သူ.အိမ္မွာ ခဏေပး ေနမည္ဆိုေတာ့ သူ.စည္းကမ္း ေတြကိုေတာ့ ေၿပာၿပရမည္။
ခင္သက္ေ၀ မွ သန္.စင္၀င္းကို ေၿပာေနတုန္းရွိ ေသးတယ္ တံခါး၀မွ စိုးသီတာ မူးလဲသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ခင္သက္ေ၀ တုိ. ေဆးရံုကို ၿပန္ေၿပးရၿပန္သည္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္မေလး ကခင္သက္ေ၀ ကိုတိုးတိုးေၿပာသည္။ စိုးသီတာကို ေဆးရံုတင္ထား ခဲ့ရမည္တဲ့။ ခင္သက္ေ၀ တစ္ေယာက္ သန္.စင္၀င္းေလး လက္ကိုဆြဲကာ စိုးသီတာကို ႏွဳတ္ဆက္စကားေၿပာ၊ day nurse နဲ. night nurse ေတြဘာေတြ ငွားေပးခဲ့သည္။ ခင္သက္ေ၀က အခုတစ္ေလာ အလုပ္ရွုပ္ေနသည္ မဟုတ္လား ခဏခဏ ေတာ့လာမၾကည့္ ႏုိင္။ ေစာင့္၍လည္း အိပ္မေပးႏုိင္ ေခ်။ သန္.စင္၀င္းေလးက ကေလးဆိုေတာ့ ေဆးရံုမွာ သူ.အေမႏွင့္ မထားခဲ့ခ်င္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္သက္ေ၀ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ေလးကို လုပ္ေပးၿခင္းပါ။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ တူ၀ရီးႏွစ္ေယာက္ ဘာမွ မစားရေသးတာကို သတိရသည္။ ခင္သက္ေ၀မွာ ဘာမွ် စားခ်င္စိတ္မရွိေသာ္လည္း ကေလးကို ေတာ့တစ္ခုခု ေကၽြးဦးမွ ဆိုၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ မွာရွာၾကည့္ေတာ့ ေပါင္မုန္.တစ္ထုပ္ ထြက္လာသည္။ ၾကက္ဥေၾကာ္၊ ham ကိုေၾကာ္ၿပီး သန္.စင္၀င္း ကိုေကၽြးသည္။ ခင္သက္ေ၀က ေတာ့ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ ဖို.ၿပင္ေတာ့သည္။
ဟူး.....ခင္သက္ေ၀ တစ္ေယာက္ထဲ ေနလာၿခင္းမွာ ၾကာလွၿပီ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခုလို ကေလးတစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေနရၿခင္းမွာ အသားမက်။ သို.ေသာ္ မတတ္ႏိုင္။ သူ.တူမေလးပဲ မဟုတ္ပါလား။
ဆက္ရန္
(အလြမ္းအိမ္ ၾကိဳးစားၿပီး ဘေလာ့ ပိုစ့္ေလးမ်ား တင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္။ အလြမ္းအိမ္ အခုတစ္ေလာ ႏိုင္ငံေၿပာင္း၊ အိမ္ေၿပာင္း၊ ေက်ာင္းေၿပာင္း ေၿပာင္းၿခင္းေတြမ်ား ေနလို. ပိုစ့္အသစ္ တင္ဖို. နည္းနည္း အခက္ အခဲရွိၿခင္း ကိုနားလည္ ေပးပါ။ လာလည္ေပးၾက တဲ့ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment