Monday, October 8, 2007

ၿမန္မာၿပည္အၿပင္ဘက္မွက်မဘ၀

စာေမးပြဲေၿဖၿပီးသြားေတာ့လဲ ေပါ့ပါးသြားတာေပါ့ ။ ၿပီးသြားေတာ့လဲ ေက်ာင္းတက္စရာမလိုဘူးေပါ့။ ကၽြန္မက ဒီႏွစ္ေနာက္ဆံုးဆိုေတာ့ ေက်ာင္းကိုေတာ့ နဲနဲလြမ္းတာေပါ့။ အခုတက္တဲ့ေက်ာင္းက ေတာေက်ာင္းေလးဆိုေတာ့ ဆရာ၊ဆရာမ ေတြနဲ.ေရာ၊ ေက်ာင္းသား/သူ အခ်င္းခ်င္း ပါ မိသားစုေတြလိုၿဖစ္ေနၾကတာ။ ဒီေန.တင္မဲ့ post ကေတာ့ ဒီၿမိဳ.အေၾကာင္းေလး ကိုေၿပာၿပမလားလို.ကၽြန္မစိတ္ကူးမိတယ္။

ဒီၿမိဳ.ေလးကို ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္ကေရာက္တယ္။ ေရာက္တာနဲ.ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္္းေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္။ေၿမစိုက္ ေလယာဥ္ကြင္းေလးေသးေသးေလးကိုစေတြ.ရ တာေပါ့။ကၽြန္မ မၾကီးက်ယ္တတ္ပါဘူး။ေလယာဥ္ကြင္းေလးက ကၽြန္မထင္ထားတာထက္ေတာ္ေတာ္ေလးေသးေနလို. နဲနဲေလာက္ေတာ့စိတ္ပ်က္မိတာ ကိုေတာ့ မညာတိုင္း၀န္ခံရပါမယ္။ဒါေပမဲ့ ရွဳခင္းေတြကေတာ့ စပါယ္ရွယ္လွတယ္။ ၿမင္ကြင္းေတြကၿမန္မာၿပည္နဲ.လံုး၀မတူေတာ့ဘူး။ ေတာင္ကတံုးၿပားၿပားၾကီးေတြၿပည့္ေနတဲ့ေတာင္ေပၚၿမိဳ.ေလးကို ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ေလးခ်စ္သြားတယ္။ ရာသီဥတုေလးကလဲသာသာယာယာရွိတယ္။ ေအးတယ္ေလ။ေတာ္ေတာ္ေလးေအးတယ္။ ေႏြရာသီမွာေတာ့ ၿမန္မာၿပည္ေလာက္နီးပါးေပါ့။ ၿမန္မာၿပည္ထက္ေတာ့နဲနဲပိုေအးတယ္။ september ကေန march အထိက ေႏြရာသီ၊ က်န္တဲ့တစ္ႏွစ္လံုးက ေဆာင္းရာသီေပါ့။ ေဆာင္းတြင္းကအသဲခိုက္ေအာင္ေအးတယ္။ minus ေအာက္ကမတက္ဘူး။ အက်ၤ ီ အထူၾကီးေတြ၀တ္ရတာ လွုပ္ေတာင္မလွုပ္နိုင္ဘူး။ တစ္ၿမိဳ.လံုးပတ္ၾကည့္ ရင္ေတာင္ ၁ နာရီအတြင္းၿပီးတယ္။အဲေလာက္ထိၿမိဳ.ကေသးတယ္။ ႏွင္းဆီပင္၊ စိန္ခ်ယ္ပင္၊ေနၾကာပင္ စတဲ့ပန္းေတြအၿပင္ ၁၂ရာသီပြင့္တဲ့ ပန္းေတြနဲ. ေရာင္စံုပန္းေပါတဲ့ ၿမိဳ.ေလးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပန္းခူးမဲ့သူမရွိဘူး။ ရွင္ဘုရင္အုပ္စိုးတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလဲၿဖစ္တယ္။ ေက်ာက္ေတာင္္ၿပားၿပားၾကီးေတြကေတာ္ေတာ္ေလးလွတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.ေတာင္ေတြေပၚမွာ ထင္းရွဳးပင္အစီအရီရွိတဲ့ဟာလဲရွိတယ္။

peachေတြေပၚတဲ့ရာသီဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးစားရတယ္။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ peach အပင္ေတြရွိတယ္။ လက္လွမ္းမွီတဲ့ေနရာကခူးစားလိုက္ရံုပဲ။ ကၽြန္မကေတာ့အစိမ္း က္ို ၾကြပ္ၾကြပ္နဲ.ကိုက္စားရတာကိုၾကိဳက္တယ္။ သူတို.က ဗိုက္နာတတ္တယ္မစားနဲ.တဲ့။ စားတာပါပဲ၊ တစ္ခါမွေတာ့ဗိုက္မနာေသးဘူး။ဒီမွာရွိတဲ့ၿမန္မာေတြကေတာ္ေတာ္ေလးမိသား
စုဆန္တယ္ေၿပာရမလားပဲ။ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြလဲၿဖစ္ေလေတာ့တစ္ခုခုဆိုရင္ေၿပးလာၾကတာပဲ။
စေန၊တနဂၤေႏြဆိုရင္ စုၿပီး ၿမန္မာမုန္.တစ္ခုခုလုပ္စားၾကတယ္။ ေပ်ာ္ဖို.ေကာင္းတယ္။ ကၽြန္မလဲဒီလိုနဲ.ေနလာလိုက္တာ ၂ႏွစ္ခြဲဆိုတဲ့အခ်ိန္ကိုအသာေလးေက်ာ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

No comments: