Thursday, October 25, 2007

အေဆာင္မွာေနခဲ့တုန္းက

ကၽြန္မ ၁၀တန္းတုန္းက ေမၿမိဳ.မွာေဘာ္ဒါေဆာင္ေနပါတယ္။ အဲဒီတုံးက ညေနဘက္ ၆နာရီ က ေနၿပီး ၁၀နာရီအထိ စာက်က္ခ်ိန္၀င္ရပါတယ္။ ကၽြန္မတို.ေခၚၾကတာက study ၀င္တယ္လို.။ ကၽြန္မတို.ရဲ.အေဆာင္မွဴးဆရာမေလးက ေမၿမိဳ.သူေလးပါ။ ပိန္ပိန္ေသးေသး ကိုယ္လံုးလွလွ အရပ္ရွည္ရွည္ အသားညိဳညိဳေလးနဲ.ပါ။ တစ္ေန.ေတာ့ ကၽြန္မတို. study၀င္ေနရင္း ေသနတ္သံလိုလို ၾကားမိပါတယ္။ တစ္ခ်က္လဲမက ၃၊၄ ခ်က္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို. ကနယ္ခံဆရာမေလးရဲ.မ်က္ႏွာကိုၾကည့္မိပါတယ္။ ဆရာမေလးမွာလဲမ်က္စိမ်က္ႏွာေတြပ်က္လို.။ ေမၿမိဳ.ဆိုတာ တပ္ၿမိဳ.ကိုး။ ရန္သူေတြ ဗကပ ေတြ၀င္ႏိုင္တာေပါ့တဲ့။ ေတာ္ၾကာ သူပုန္ေတြ၀င္စီးရင္ ေၿပးေပါက္ရေအာင္ဆိုၿပီး ည၈နာရီေလာက္ပဲရွိေသးတယ္ study ကိုသိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ. ဆရာမေလးက ကိုယ့္အထုပ္ေလးေတြကိုေသခ်ာထုပ္ထားတဲ့။ အေရးၾကီးတာေတြပဲ ေသခ်ာယူတဲ့။ စာအုပ္ေတြပါေအာင္ယူ။ အားလံုးသတိ ၀ိရိယနဲ.အိပ္ၾကဆိုၿပီး အိပ္ေဆာင္ကိုၿပန္ပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြက ၿမိဳ.ထဲက အိပ္ေဆာင္မွာေနပါတယ္။ စာသင္ခ်ိန္ေတြေရာက္မွ ကားၾကီးနဲ.လာၿပီးအတန္းလာတက္တာပါ။ တစ္ေနကုန္ စာသင္ေဆာင္ထဲမွာေနေပါ့ေလ။ က်မတို.အိပ္ေဆာင္နဲ.စာသင္ေဆာင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ပါ။ စာသင္ေဆာင္ထဲမွာပဲညစာက်က္ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ. ပဲကၽြန္မတို.လဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ.အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကပါတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ မွအေဆာင္ကထမင္းခ်က္ေတြက ေစ်းသြားေတာ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြေဒါက္တင္ပြဲရွိလို.ဆိုလားဘာလား မသိပါဘူး ေရႊမန္းက ဇာတ္အဖြဲ.ဇာတ္လာကၾကတာဆိုပဲ။ ဇာတ္ထဲမွာေသနတ္ၿပစ္ခန္းေတြလဲပါတယ္တဲ့။ ကၽြန္မတို.လဲ ဆရာမေလးကို၀ိုင္းၾကည့္ၾကေတာ့ သူကရွက္ၿပံဳးေလးနဲ.။ မွားတဲ့အခါလဲမွားေပမေပါ့။
ကၽြန္မအေဆာင္မွာေနတုန္းက အတြဲၿဖစ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကအိမ္မွာ ေပါင္မုန္.ဖိုရွိလို.ေပါင္မုန္. ေနာက္တစ္ေယာက္ကေရႊမန္းသူၿဖစ္လို. ထိုးမုန္. လို.ေခၚပါတယ္။ ကၽြန္မမွာလဲရွိတယ္ နာမည္ေၿပာင္။ ဟီးဟီးေၿပာၿပရမွာလား? ကိတ္မုန္.တဲ့။ ကိတ္မုန္.အရမ္းၾကိဳက္လို.တဲ့။တစ္ေန.ေတာ့ ခရုသင္းမွဳတ္သံၾကီးလိုမ်ိဳးအသံၾကီးၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အဲေတာ့ ဗဟုသုတေတြစံုတဲ့ ထိုးမုန္.က အဲဒါ ကန္ေအာ္တာတဲ့။ ေရကန္ၾကီးေတြဘာေတြေအာ္တာတဲ့။ ေရကန္ၾကီးေတြကိုေစာင့္တဲ့အေစာင့္အေရွာက္ေတြက အေစာင့္ဘ၀က ကၽြတ္ခ်င္လို. ေနာက္ထပ္အေစာင့္ အေရွာက္လုပ္ဖို. လူအသစ္ေတြကိုလူလဲဖို.ရွာတာတဲ့။ နာမည္ထဲမွာ "သ" အကၡရာပါတဲ့သူကို လိုက္ရွာၿပီး လိပ္ၿပာႏွဳတ္ၿပီးေခၚသြားတတ္ၾကတယ္တဲ့။ အဲလိုလဲေၿပာေရာ ကၽြန္မဒူးတုန္ၿပီေပါ့။ ကၽြန္မနာမည္မွာ "သ" ပါတယ္ေလ။ ကၽြန္မလဲ ငါ့ကိုေတာ့ လာၿပီးလိပ္ၿပာႏွုတ္ေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီး အရမ္းေၾကာက္ေနတာေပါ့။ သူတို.နယ္မဟုတ္လား သူတို.နယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မထက္ေတာ့ ပိုၿပီးအေၾကာင္းသိမွာေပါ့ဆိုၿပီး ညလဲမအိပ္ရဲပါဘူး။ မနက္က်ရင္ေတာ့ ငါေရကန္ေစာင့္ၿဖစ္ေနေလာက္ၿပီဆိုၿပီး ေတြးေတြးေၾကာက္ေနတာေပါ့ရွင္။ကၽြန္မလဲ ဘယ္လိုမွ မအိပ္ရဲတဲ့အဆံုး ထိုးမုန္းနဲ.သြားအိပ္ပါတယ္။ သူေၿပာၿပတဲ့ဇာတ္လမ္းမဟုတ္လား။ ဒါနဲ. အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ကၽြန္မေရကန္ေစာင့္မၿဖစ္ပါဘူး။၀မ္းသာလိုက္သည္မွာ မေၿပာႏွင့္ေတာ့။ အခုၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္မက ငေပါပဲ။ ထိုးမုန္.ေရ နင္ေနာက္တာ ငါ့မွာ တစ္ညလံုးစိတ္ဆင္းရဲသြားရတယ္ ဟ။ ေခြးမေလး ေတာ္ေတာ္အစ သန္တယ္။ တစ္ခါလဲ အေဆာင္မွာ ညဘက္ခိုးထြက္ၾကပါတယ္။ ေပါင္မုန္.တို.ေပါ့။ ကၽြန္မရယ္ ထိုးမုန္. ရယ္ေပါင္မုန္.ရယ္ ကတစ္ခန္းစီေနၾကတာပါ။ တစ္ခန္းကို ၄ေယာက္ေနရပါတယ္။ ေပါင္မုန္.တို. အခန္းက ညဘက္ခိုးထြက္ပါသတဲ့။ ၂ ခါေလာက္ခိုးထြက္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မနဲ.ထိုးမုန္.ကို ေခၚပါတယ္။ ကၽြန္မတို.လဲသြားမယ္ေပါ့။ၿပီးေတာ့ေပါင္မုန္.တို.အခန္းမွာသြားၿပီး၁၂နာရီထိုးတဲ့အထိေစာင့္ၾကပါတယ္။
သြားရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကအေရးၾကီးတယ္။
ညလံုးေပါက္ဖြင့္တဲ့လဖၻက္ရည္ဆိုင္မွာနံၿပားနဲ.မလိုင္သြားစားၾကဖို.ပါ။အေရးၾကီးတယ္ေနာ္။
ကၽြန္မကအစားအေသာက္သမားဆိုေတာ့သူတို.ကမုန္.ဆိုင္သြားမယ္ဆိုတာနဲ.၂ခါမေခၚရဘူး။
အက်ၤီေတြဘာေတြလဲၿပီးအိပ္ေစာင့္ၾကတာေပါ့။အိပ္ရင္းကလံုး၀အိပ္ေပ်ာ္သြားလို. မနက္မိုးစင္စင္လင္းမွႏိုးလာလို.ညဘက္မထြက္ၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။ ကၽြန္မလဲညဘက္အၿပင္ထြက္ၿခင္းမလုပ္ေတာ့ပဲကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲေအးေဆးအိပ္
ပါေတာ့တယ္။ေၾကာက္တာလဲပါတာေပါ့ေလ။ေပါင္မုန္.တို.ကေတာ့ညဘက္ထြက္ၿမဲပဲ။ တစ္ေန.ေတာ့သူတို.ညဘက္ထြက္တာကိုအေဆာင္ကမိသြားပါတယ္။
မိဘေတြဘာေတြေခၚနဲ.ေပါ့။ေပါင္မုန္.လဲသနားပါတယ္။မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ.။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းကစၿပီးအေဆာင္ကိုေသာ့ခတ္ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မကအေပၚထပ္ဆိုေတာ့အေပၚက၀ရန္တာကိုေတာ့သံဗန္းမကာထားပါဘူး
ေအာက္ထပ္ကိုပဲသံဗန္းေတြကာထားတာပါ။
ကၽြန္မကညဘက္ဆိုရင္ေရခ်ိဳးခန္းထသြားတတ္တဲ့အက်င့္ရွိပါတယ္။
အေဆာင္တံခါးကိုေသာ့ခတ္ၿပီးေသာ့ကိုအေဆာင္မွဴးကသိမ္းထားေလေတာ့
ကၽြန္မအတြက္ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာေပါ့။ဆရာမကိုေၿပာေတာ့လဲ ဆရာမကေသာ့ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲေတာ့ ကၽြန္မမွာညဘက္ဆိုရင္၀ရန္တာကေနဆင္းရပါတယ္။အဲလိုနဲ.
အဆင္ေၿပေနတုန္းတစ္ေန.ေတာ့ ကၽြန္မတို.အေဆာင္မွာေမြးထားတဲ့ရမ္ဘိုဆိုတဲ့ စစ္ေခြးၾကီးကေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ကိုကိုက္လိုက္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးခမ်ာမွာေဆးေတြထိုးရတာေပါ့ေခြးၾကီးရူးသြားၿပီဆိုၿပီး
တစ္ေဆာင္လံုးေၾကာက္လိုက္ၾကတာမ်ားတုန္ေနတာပဲ။
ဘယ္သူမွတစ္ေယာက္ထဲသြားရဲတဲ့သူမရွိဘူး။သြားရင္လဲတစ္ၿပံဳၾကီးတုတ္
ေတြကိုင္ၿပီးသြားၾကတဲ့အထိပဲ။ အာဂသတၱိခဲေတြပါ။အဲကၽြန္မလဲညေရာက္ေတာ့ထံုးစံအတိုင္း
ေရခ်ိဳးခန္းထသြားဖို.၀ရန္တာကေနတြယ္ဆင္းဖို.ထပါတယ္။ဒါေပမဲ့ေခြးေၾကာက္ေတာ့ ေခြးၾကီးကိုလဲေသခ်ာၾကည့္ရပပါေသးတယ္။
မေတာ္ရင္ကိုယ္ကတြယ္ဆင္းေနတုန္းေခြးကေအာက္ကေနလွမ္းဟတ္မွ
ၿပႆနာတက္မယ္ဆိုၿပီးေသခ်ာၾကည့္ၿပီးမွဆင္းရပါတယ္။ဆင္းၿပီးတာနဲ.
အိမ္သာထဲကိုတန္းေၿပးၿပီးဂလန္.ခ်ထားပါတယ္။အၿပင္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္လဲ တံခါးကေနေသခ်ာေခ်ာင္းၾကည့္ရတယ္ၿပီးတာနဲ. ေၿပးၿပီး အေဆာင္ေပၚကိုတြယ္တက္ရပါတယ္။
ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲခဲ့ရတာပါရွင္။
ဒီလိုနဲ.ခ်စ္သူမ်ားေန.ကိုေရာက္လာခဲ့ရပါတယ္။အဲဒီမွာကၽြန္မတို.၃ ေယာက္အေလာင္းအစားတစ္ခုလုပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကအရင္ဆံုး သၾကားလံုးရမလဲေပါ့။ေခ်ာ့ကလက္ကေစ်းၾကီးလို.သၾကားလံုးနဲ.ေလာင္းတာပါ။
ကၽြန္မတို. ေဘာ္ဒါမွာ ၉တန္းခေလးေတြလဲရွိပါတယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မတို.လဲ ၉တန္းက ကေလးေတြကို ေမာင္ေလး အမကိုမနက္ၿဖန္မင္းတို.စာသင္ဖို.လာတာနဲ. ဒီသၾကားလံုးေလးကို ဟိုေကာင္ေတြဆီ သၾကားလံုးေတြမေရာက္ခင္အၿမန္လာေပးဆိုၿပီးမွာပါတယ္။ ထိုးမုန္.နဲ.ေပါင္မုန္.ကလဲသူတို.လူနဲ.သူတို.ပဲေလ။ ထိုးမုန္.မွာက ေမာင္ေလးအရင္းတစ္ေယာက္ရွိေလေတာ့ အဆင္ေၿပတယ္။ ကၽြန္မနဲ. ေပါင္မုန္. သာမၾကီးမငယ္နဲ.ကေလးေတြကိုသြားအကူအညီေတာင္းၾကတယ္။ကေလးေတြကလဲ ကၽြန္မတို.ေလာင္းထားတာကိုသိေတာ့စိတ္ခ်အမအမအရင္
ဆံုးသၾကားလံုးရေစရမယ္ဆိုပဲ။ဒီလိုနဲ.ေနာက္ေန.မနက္မွာေတာ့က်မတို.လဲ
ေစာင့္ေနတာေပါ့။
ကားၾကီးလဲ၀င္လာေရာ ထိုးမုန္.ေမာင္ေလးကလူေကာင္ၾကီးတယ္။အဲဒါအၿပင္ကိုသူက လူေကာင္ၾကီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ.ပဲေပါင္းတာဆိုေတာ့ထိုးမုန္.
ေမာင္ေလးရဲ.သူငယ္ခ်င္းေတြကကၽြန္မတို.သၾကားလံုးေပးခိုင္းတဲ.ခေလးေတြကိုအတင္းဆြဲထားတယ္။ အဲဒီမွာရန္ေတြၿဖစ္ၾကပါေလေရာ။ထိုးမုန္.ကလဲေပ်ာ္ခ်င္လို.ေလာင္းတာအခုလိုမ်ိဳး cheatလုပ္တာေတာ့ဘယ္ေကာင္းမလဲေပါ့ဆိုၿပီးဆူပါေတာ့တယ္။ ဟိုခေလးေတြမွာလဲငိုတဲ့လူကငိုနဲ.က်မတို.မွာလဲထိုင္ပဲေခ်ာ့ရေတာ့မလို
သၾကားလံုးပဲၿပန္ေကၽြးရေတာ့မလိုနဲ. ကၽြန္မတို.ရဲ.ခ်စ္သူမ်ားေန.ကကံမေကာင္းစြာနဲ.ပဲၿပီးဆံုးသြားပါတယ္။
ကၽြန္မလဲဒီလိုနဲ႕ပဲ၁ႏွစ္ကိုခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ.အတူကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မအေဆာင္မွာေနတုန္းက မွတ္မွတ္ရရ ဧည့္သည္တစ္ဦးပဲလာခဲ့ဖူးပါသည္။ညေနခင္းေန၀င္ခ်ိန္ၾကီးမွာေပါ့။ ၂ေယာက္လာၾကတာပါ။ကၽြန္မအေဖရဲ.လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္တဲ့။က်န္တစ္ဦးကေတာ့သူ. သူငယ္ခ်င္းပါတဲ့။ကၽြန္မအေဖကစာေပးခိုင္းလိုက္လို.ဆိုၿပီးစာေပးသြားၾကပါသည္။ ကၽြန္မလဲအေဆာင္ေနတုန္း အစားဆင္းရဲေလေတာ့မုန္.ေလးေတာင္မယူလာပဲစာခ်ည္းယူလာေပးတဲ့သူတို.ကိုနည္းနည္းေတာ့တင္းပါသည္။ ကၽြန္မႏွင့္လဲစာလူၾကံဳလာေပးသူတိ္ု.ႏွင့္လံုး၀မသိပါ။သူ.နာမည္ေတာင္မသိပါ။ အခုေတာ့စာလာေပးသူဧ။္အေဖၚလိုက္လာေပးေသာသူငယ္ခ်င္းဆိုသူႏွင့္online မွာၿပန္ဆံုသည္။သူ.ကိုလဲကၽြန္မမသိပါ။အခုစကားစပ္မိရင္း ႏွင့္မွသိရသည္။ ေလာကၾကီးမ်ားဆန္းၾကယ္ေလစြ။ လြန္ခဲ့ေသာ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ခန္.က တစ္ၾကိမ္ဆံုဖူးပါလ်က္ႏွင့္လံုး၀မသိခဲ့ၾက အခုသူႏွင့္ သိတာ ၁လေက်ာ္ ေလာက္ၾကာမွ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ကေတြ.ခဲ့ဖူးေၾကာင္းသိရတယ္။ထူးဆန္းပါေပ့ကတြတ္ပီ။
ေနာက္အေဆာင္တုန္းကအၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို မွတ္မိရင္မွတ္မိသလိုတင္ေပးပါဦးမယ္။

5 comments:

Anonymous said...

အားလံုးမွန္ေနတယ္၊ လြဲတာလည္းမပါဘူး၊ တခါတေလ ေတာ့လည္း မလြဲတာေလးေတြ ရွိဦးမွာေပါ့ .. ဟဲ ဟဲ ဟဲ . ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗဟုသုတ ရတယ္ .. ဖတ္လို႔ေကာင္း တယ္၊ ဆက္ေရးပါ .. အားေပးေနတာေနာ္ ..။

This is about... said...

အားေပးတာကိုေက်းဇူးပါပဲရွင္။

စိုးေဇယ်ထြန္း said...

ျပင္ဦးလြင္မွာ ေဘာ္ဒါေနတယ္ဆိုေတာ့ အထက္ေဒသကလား မသိဘူး ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္ကေနတာလဲ

MELODYMAUNG said...

မွားတဲ႕ အခါေလး မွားေပမေပါ႕ ဆရာမရယ္ သြပ္သြပ္သြပ္ ဒါနဲ႕ အေဆာင္သူ ကိတ္မံု႕ ေလးေရ အေဆာင္တုန္းကအၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို မွတ္မိရင္မွတ္မိသလိုတင္ေပးပါဦး လာဖတ္မယ္ေနာ္

This is about... said...

ကိုစိုးေဇယ်ထြန္းေရ ကၽြန္မကရန္ကုန္ကပါ။ ၂၀၀၂-၂၀၀၃ခုႏွစ္ေလာက္ကပါ။ တစ္ခ်ိဳ.ေနရာေတြမွာကၽြန္ေတာ္လို.ေရးထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ လင့္ခ်ိတ္ထားတဲ့ ဘေလာ့နံမယ္ကကၽြန္ေတာ့ရဲ.ထြက္ေပါက္ဆိုတဲ့နံမယ္ေလးမို.လို.ပါ။