အေဆာင္မွာေနခဲ့တုန္းက.....(၂)

ကၽြန္မအေဆာင္မွာေနတုန္းက pilot စာေမးပြဲဆိုၿပီး ၁၀တန္းအတြက္အစမ္းစာေမးပြဲ၄ခုေၿဖရပါတယ္။Pilot-4 ေၿဖၿပီးတာနဲ.out pass ရပါတယ္။
၁၀တန္းစာေမးပြဲမေၿဖခင္ေနာက္ဆံုးထြက္ရတဲ့out passပါ။ကၽြန္မရယ္ ေပါင္မုန္.နဲ.သူ.အခန္းေဖၚ၃ေယာက္ရယ္၊ထိုးမုန္.ရယ္out passတူတူထြက္ၾကပါတယ္။ စုစုေပါင္း၆ေယာက္ေပါ့။ အရင္က out pass ထြက္ရင္အမ်ားဆံုး ၃ေယာက္ပဲထြက္ၿဖစ္ပါတယ္။အခု ၆ေယာက္ေပါင္း၊အုပ္စုကလဲေတာင့္ဆိုေတာ့ ကန္ေတာ္ၾကီး(ရုကၡေဗဒဥယာဥ္) ကိုသြားဖို.စဥ္းစားၾကပါတယ္။ သြားမယ္သာေၿပာတာ ကန္ေတာ္ၾကီးကကၽြန္မတို. ေဘာ္ဒါရဲ.တားၿမစ္နယ္ေၿမပါ။ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းလိုလိုကေရာက္ဖူးေနၿပီးသားပါ။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ပဲမေရာက္ဖူးေသး။ သြားမယ္ဆိုေတာ့ေမၿမိဳ.ေစ်းထဲမွာကန္ေတာ္ၾကီးသြားမယ့္အေဆာင္ကေကာင္မေလးေတြေကာင္ေလးေတြကသူတို.နဲ.ကားၾကံဳလိုက္မလားတဲ့ သူတို.ကကားငွားထားၿပီးသား။ကၽြန္မတို.လဲမူၿပီးမလိုက္ေတာ့ဘူး ဘာညာနဲ. ပဲမ်ားလိုက္တာကားၾကံဳကမရွိေတာ့ပါဘူး။၆ေယာက္လံုးပါလာသမွ်ပိုက္ပိုက္ကလဲၿမိဳ.ထဲမွာလွိမ့္စားေသာက္လိုက္ၾကတာ အၿပန္အတြက္ေတာင္ၿမင္းလွည္းခေတာင္မရွိေတာ့ပါဘူး။ဒါလဲကိစၥမရွိ ေၿခေထာက္ေတြပါတာအလကားမဟုတ္ဆိုၿပီးလမ္းေလ်ာက္ၾကပါသည္။ေရာက္ဖူးသည္ဆိုသူေတြကလဲစမ္းတ၀ါး၀ါး ဟိုလူေမးဒီလူေမးႏွင့္ကၽြန္မတို. ကန္ေတာ္ၾကီးသြားဖို.လမ္းေပၚေရာက္ၿပီဟုယူဆရပါသည္။ လမ္းမွာလဲ ပါးစပ္ပါရြာေရာက္ ဟူေသာစကားပံုအတိုင္းတရစပ္ေမးသြားၾကပါသည္။၁မိုင္ေတာင္ေက်ာ္မလားမသိ ေဟာဟဲေတြကိုလိုက္လို.။ ဒါနဲ.တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့လမ္းညႊန္တစ္ေယာက္ကဒီလမ္းေလးထဲအတိုင္းတည့္တည့္၀င္သြားရင္ ကန္ေတာ္ေလးကိုေရာက္ၿပီတဲ့။ကၽြန္မတို.လဲ၀မ္းသာအားရ၀င္သြားၾကေတာ့ ေရကန္ၾကီးတစ္ကန္အၿပင္ဘာမွမရွိ။ ေရကန္ၾကီးကလဲေရႊတိဂံုဘုရား နားကေသြးေဆးကန္ေလာက္ေတာ့က်ယ္သည္။ ကၽြန္မတိို.လဲ ကန္ေတာ္ၾကီးႏွင့္ကန္ေတာ္ေလးကိုမွားလမ္းညႊန္လိုက္ၾကၿပီဆိုၿပီး
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ.ကန္ေဘာင္မွာထိုင္ၾကေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေရကူးတတ္သူေတြဆိုေတာ့ေရစပ္အထိဆင္းသြားၾကသည္။
ကၽြန္မမွာေတာ့ေရေၾကာက္တတ္သူပီပီကန္ေဘာင္မွာပင္က်န္ေနရစ္သည္။
ကၽြန္မတို.အုပ္စုႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္သိုက္စြန္လႊတ္သူကလႊတ္ေဆာ့သူကေဆာ့ေနၾကသည္။ ကၽြန္မလဲသူငယ္ခ်င္းေတြေဆာ့ေနသည္ကိုထိုင္ၾကည့္ရင္းေရထဲတြင္ပြက္သြားသည္ကိုေတြ.လိုက္သည္။ ပြက္သြားသည္မွအၾကီးၾကီး။ ထိုအခ်ိန္က Deep Rising တို. Deep Blue Sea တို.လိုမ်ိဳးပင္လယ္ထဲမွအေကာင္ၾကီးမ်ားရုပ္ရွင္မ်ားကိုၾကည့္ဖူးထားသည္မွာလဲမၾကာေသးဆိုေတာ့ ေရစပ္မွသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုကၽြန္မကံုးေအာ္ပါေတာ့သည္ "ဟဲ့ေရထဲမွာအေကာင္ၾကီး၊ေရပြက္သြားတာမွအၾကီးၾကီးပဲၿမန္ၿမန္ၿပန္တက္ခဲ့ၾက" ဆိုၿပီးေအာ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲခဏေတာ့ေၾကာင္သြားသည္ၿပီးေတာ့မွ ေဘးမွေကာင္ေလးအုပ္စုဆီမွဟီးဟီးဟားဟား
အသံၾကားလို.လွည့္ၾကည့္ေတာ့မွသူတို.ကေရထဲကိုခဲနဲ.ၿပစ္ေနၾကတာ။ သူတို.ပစ္လိုက္လို.ေရပြက္အၾကီးၾကီးထတာ။ကၽြန္မကခဲကိုမၿမင္ပဲေရပြက္ကိုၿမင္ၿပီးလန္.ေအာ္တာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကကၽြန္မကို၀ိုင္းဆဲပါေတာ့သည္။
အရွက္ကြဲၿပီးအရီခံလိုက္ရတဲ့ကၽြန္မလဲမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေခါင္းေလးငံု.လို.သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ
ေကာင္ေလးေတြၾကားမွာရွက္လို.ဆက္မေနရဲေတာ့ပဲအားလံုးထြက္လာၾကေတာ့သည္။ရယ္သံေတြက ခပ္ၿပၿပနဲ.ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့ေတာ့သည္။ကၽြန္မတို.ကန္ေတာ္ၾကီးကိုေရာက္ေအာင္သြားမယ္
ဆိုၿပီးကန္ေတာ္ေလးကိုေရာက္လာၾကလို.မေက်မနပ္နဲ.ကန္ေတာ္ၾကီးရွာပံုေတာ္ကိုဆက္ဖြင့္ၾကသည္။
ေနာက္ထပ္ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းကိုလမ္းေလ်ာက္လိုက္ေသာအခါေမၿမိဳ.ေစ်းတုန္းကလိုက္မလားလို.
ေခၚတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကကားႏွင့္အၿပန္ကိုသြားေတြ.ပါသည္။သူတို.ကကန္ေတာ္ၾကီးကေတာင္ၿပန္ေနၿပီ
ကၽြန္မတို.ကေရာက္ေတာင္မေရာက္ေသး။သိပ္မၾကာလိုက္ပါကန္ေတာ္ၾကီးဆိုတာၾကီးကိုေရာက္ပါေတာ့သည္။
ကၽြန္မတို.လဲေန.၀က္ေလာက္လမ္းေလ်က္လာရတာေတာ္ေတာ္ေလးကိုေမာေနၿပီဆိုေတာ့ခံုတန္းေလးေတြေပၚမွာ၆ေယာက္သားပိုးလုိးပက္လက္။
ကန္ေတာ္ၾကီးကိုေရာက္တာနဲ.အေဆာင္ၿပန္၀င္ခ်ိန္ေရာက္ပါေတာ့သည္။ကၽြန္မတို.လဲကန္ေတာ္ၾကီးကိုအပင္ပန္းခံလာၿပီးမွခံုေပၚထိုင္ၿပီးၿပန္ရသည္။
အၿပန္မွာေတာ့ဘယ္သူမွလမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္ေတာ့။လမ္းေလ်ာက္ၿပန္လွ်င္လဲအေဆာင္၀င္ခ်ိန္ဘယ္လိုမွမွီမွာေၾကာင့္အၿပန္ကိုေတာ့
ၿမင္းလွည္းငွားၿဖစ္သည္။ၿမင္းလွည္းသာငွားတာပိုက္ဆံမပါၾက။ကိစၥမရွိအေဆာင္ေရာက္မွေပးမယ္ဆိုၿပီးၿမင္းလွည္းငွားၾကသည္။အေဆာင္ေရာက္တာနဲ. အေဆာင္မွဴးဆရာမေလးထံမွာပိုက္ဆံသြားေခ်းၿပီးၿမင္းလွည္းခေပးလိုက္ရသည္။အေဆာင္ေနဘ၀ကေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတာပါ။
ဒါေတာင္၁ပတ္၁ခါမုန္.ဖို.ဆိုၿပီးမိဘေတြေပးသြားတာကိုထုပ္ေပးေသးသည္။ဒါလဲမေလာက္ပါဘူး။တစ္ခါေတာ့တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ေန.
ကိုေရာက္လာပါေတာ့သည္။ကၽြန္မတို.ကအေဆာင္မွာဘရုပ္အက်ဆံုးအုပ္စုဆိုေတာ့ေပါက္ကရလုပ္ဖို.စီစဥ္ပါေတာ့သည္။
အေဆာင္က၂ထပ္ရွိသည္အေပၚထပ္တြင္ေနသူမ်ားကဖိနပ္မ်ားကိုေလွကားရင္းတြင္ခၽြတ္ရပါသည္။
ကၽြန္မတို.လဲဖိနပ္ေတြမွတစ္ရံကိုတစ္ဖက္ဆီယူကာဖြက္ထားၾကသည္။အေဆာင္မွစိုက္ထားသည့္ပန္း၊သံပရာစတာေတြလဲအကုန္ခိုးခူးၾကသည္။
မနက္ေရာက္ေတာ့ဖိနပ္ေပ်ာက္သူမ်ားကိုအခန္းအမွတ္၁တြင္ပိုက္ဆံႏွင့္လာေရြးယူႏိုင္ေၾကာင္းေၾကၿငာၾကပါသည္။ ပိုက္ဆံေတာ့မရလိုက္အေဆာင္မွဴးဖိနပ္၁ရံပါပါလာေသာေၾကာင့္အေဆာင္မွဴးေခၚအဆူခံရပါေတာ့သည္။
ဒါနဲ.ပဲဖိနပ္ေတြကိုအလကားပဲလာေရြးယူခိုင္းရပါေတာ့သည္။အေဆာင္မွာကၽြန္မတို.၃ေယာက္စုၿပီးသီခ်င္းစပ္
ၾကေသးသည္။ သီခ်င္းကိုေတာ့မမွတ္မိေတာ့ပါ။သို.ေသာ္ အက္ဆစ္၏သီခ်င္းမ်ားမွ chorous အားလံုးကိုယူဖ်က္ထားၾကတာေတာ့မွတ္မိသည္။ဆရာတိုင္းရဲ.ထူးၿခားတဲ့၀ိေသသမ်ားႏွင့္ကၽြန္မတို.
အေဆာင္ေနဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုထည့္သြင္းစပ္ဆိုထားတာပါ။ ထိုသီိခ်င္းေလးၿပီးသြားေတာ့ေယာက္်ားေလးအေဆာင္ကေတာင္မွcopyေတာင္းသည္အထိနံမယ္ၾကီးသြားသည္။
တစ္ခါေတာ့ကၽြန္မတို.ကိုအပ္ေပးထားေသာေက်ာင္းက အမွတ္(၃) အ.ထ.က ၿပင္ဦးလြင္ထင္သည္။ အဲဒီေက်ာင္းကိုတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးပါ။သို.ေသာ္ပထမအစမ္းလာေၿဖရမည္ဟု
ေခၚေသာေၾကာင့္သြားေၿဖၾကပါသည္။၂ရက္ေလာက္ေၿဖအၿပီးမွာကၽြန္မတို.
အေဆာင္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ၿခားအေဆာင္မွ
ေကာင္ေလးေတြကေလွကားေပၚကတြန္းခ်ပါသည္။အဲဒီမွာရန္ေတြၿဖစ္ၾကသည္။
ဟိုဖက္အေဆာင္မွေကာင္ေလးေတြႏွင့္ကၽြန္မတို.အေဆာင္မွေကာင္ေလးေတြႏွင့္တုတ္
ေတြဘာေတြဆြဲသည္အထိၿဖစ္ၾကၿပီဆိုေတာ့ဟိုဖက္အေဆာင္မွမိန္းကေလး
ေတြကထြက္ေၿပးပါေတာ့သည္။ကၽြန္မတို.အေဆာင္ကမိန္းကေလးေတြေရာ
ေယာက္်ားေလးေတြပါဟိုဖက္အေဆာင္ကေကာင္ေလးေတြေနာက္ကိုတုတ္ေတြႏွင့္လိုက္ၾကပါသည္။
ဟိုေကာင္ေလးေတြလဲေၿပးတာတန္းေနတာပဲ။ကၽြန္မတို.အေဆာင္ကမိန္းကေလးေရာ
ေယာက္်ားေလးပါေပါင္းလိုက္ေတာ့ လူ၁၀၀ေလာက္ၿဖစ္သြားတာကိုး။ ေနာက္မွဆရာေတြေရာက္လာၿပီးဆြဲၾကတာနဲ.ၿပီးသြားတာပါ။ေနာက္ေတာ့ဆရာေတြအတင္းၾကပ္တာနဲ.
ရန္လဲဆက္မၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ဒီေန.ေတာ့စဥ္းစားလို.ရသမွ်ေလးကဒါေလးပဲရွိလို.ပါေနာ္။